نقش قبایل عرب ساکن خراسان در قیام عباسی

دولت عباسیان که بر ویرانه های حکومت نود ساله امویان پدید آمد، فصل نوینی را در تمدن اسلامی پی ریزی کرد که بالغ بر چهار صد و سی سال ادامه یافت. عباسیان با تمهید مقدمات توانستند نهضت خویش را از خراسان که دور از دسترس آسان امویان بود آغاز کنند و در این راه از حمایت قبایل عربی این منطقه برخوردار شوند. در پژوهش هایی که تاکنون پیرامون قیام عباسیان به عمل آمده ، کمتر به نقش ویژه قبایل عرب در همراهی یا عدم همراهی با ابومسلم پرداخته شده است. پژوهش حاضر با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی می کوشد تا به این پرسش پاسخ دهد که از میان قبایل مختلف عرب ساکن خراسان، اتکای ویژه عباسیان در طول نهضت، بر کدامیک از آنها صورت گرفت و کدامیک به حیث ملاحظات سیاسی از همراهی با عباسیان اجتناب ورزیدند؟ یافته های این پژوهش، ناظر به این معناست که از میان قبایل مختلف عرب ساکن خراسان، اتکا و اعتماد عباسیان بیشتر بر عرب جنوبی بود و اقبال چندانی نسبت به عرب شمالی صورت نگرفت.